Jak kształtować u przedszkolaka uprzejmość i odpowiedzialność.
Bycie uprzejmym to niezbędny warunek nawiązywania relacji międzyludzkich, dlatego od początku pobytu dziecka w przedszkolu uczymy je życzliwości i przyjaznego stosunku do ludzi. Bycie miłym dla innych wpisujemy do zasad obowiązujących w grupie.
Na początku zwracamy uwagę przede wszystkim na stosowanie zwrotów grzecznościowych. Dzieci naśladują zachowania nauczyciela i rodziców, którzy są dla niego przykładem. Witamy się z dzieckiem, oczekujemy odpowiedzi ale nie wymuszamy od nich użycia zwrotu ,,dzień dobry,, . Z mojego doświadczenia, obserwacji wynika, że dzieci po pewnym czasie wchodząc do sali samodzielnie witają się z nauczycielem, kolegami.
Największą trudność trzylatkom początkowo sprawia dzielenie się zabawkami oraz oczekiwanie na swoją kolej.
Dzieci, które nie mają rodzeństwa, po raz pierwszy spotykają się z sytuacją, że nie wszystkie zabawki są do ich dyspozycji i że muszą dzielić się nimi z innymi. Nigdy nie można karać dziecka za to, że zabiera innym zabawkę lub nie chce się z nią podzielić.
Jak uczyć trzylatka właściwego zachowania w takich sytuacjach?
Należy cierpliwie przypominać o użyciu konkretnego zwrotu grzecznościowego np. poproszę lalkę, czy mogę się z tobą bawić? Przypominać w trakcie zabaw, podczas sytuacji dnia codziennego. Dla dzieci, które jeszcze nie mówią, należy ustalić język gestów.
W jaki sposób uczyć przedszkolaki odpowiedzialności?
Dzieci powinny:
- odkładać ubrania w szatni na swoją półkę
- sprzątać zabawki ,odkładać na wyznaczone miejsce po skończonej zabawie
- zabierać do domu zabawki przyniesione do przedszkola
Przedszkolak zaczyna się również uczyć odpowiedzialności za swoje bezpieczeństwo. Dowiaduje się, jak należy zachowywać się w przedszkolu, na placu zabaw, podczas spacerów, aby nie stało się mu coś złego. Uczy się, że nie należy oddalać się od grupy, nie można wychodzić z sali.
Jak postępować, aby obowiązki nie kojarzyły się dzieciom z karami?
- Należy im uzmysłowić konsekwencje braku odpowiedzialności: Jeśli nie posprzątasz klocków, ktoś może się o nie przewrócić; Jeśli popsujesz zabawkę, nie będziesz miał się czym bawić; Jeśli nie odłożysz na wyznaczone miejsce maskotki czy ubrania, nie będziesz mógł ich znaleźć itd.
- Nie należy wyręczać dzieci w realizacji ich obowiązków, ale pomagać, jeśli te obowiązki sprawiają im trudność.
- Dobrze jest doceniać wysiłek dziecka, udzielać informacji zwrotnej opisując to co widzimy, np. wszystkie klocki są w odpowiednich pudełkach, wymagało to dużej uwagi, żeby się nie pomylić. Podkreślajmy to, co zostało zrobione i koncentrujmy się na pozytywach.
Terapeuta pedagogiczny:
Bożena Oczkowska